Het "Bester der Zivilverteidigung" werd toegekend voor bijzondere prestaties in de "Zivilverteidigung". Het teken kon zowel worden toegekend aan medewerkers die in dienst waren van de organisatie als aan vrijwilligers.

De "Zivilverteidigung" (civiele bescherming) in de DDR werd ingezet bij rampen - onderdeel van de dienst waren de gezondheidscentra van het Duitse Rode Kruis. In eerste instantie viel de "Zivilverteidigung" onder de verantwoordelijkheid van de voorzitter van de Staatsraad. Vanaf 1978 werd het ministerie van Nationale Verdediging verantwoordelijk voor deze dienst. De dienst was dan ook op militaire leest geschoeid; zo werd ook met wapens geoefend. Meisjes en jongens konden na hun 16de verjaardag worden opgeroepen om dienst te doen in de "Zivilverteidigung". 

Het insigne is ingesteld op 20 februari 1971. 

Het Nationale Volksleger en de grenstroepen kenden ook een Bestenabzeichen.

Typen insignes

Bartel (2009) onderscheidt drie typen van de hangertjes met cijfers die het aantal herhalingen aangeven:

1. (1969 - ) type a: geëmailleerd - nummers 1 t/m 18 (geproduceerd tot 1976)

2. type b: gelakt met polyesterlaagje - nummers 1 t/m 25

3. type c: emailleachtig gelakt, rand en cijfer niet bedekt.

Deze hangertjes werden ook gebruikt voor het Bestenabzeichen van het Nationale Volksleger en het Bestenabzeichen van de Grenstruppen. Op deze is type a afgebeeld

Bronnen