Karl Maron werd geboren op 27 april 1903 in Charlottenburg en hij overleed op 2 februari 1975 in Oost-Berlijn. 

Hij bekleedde de volgende functies in de DDR:

• eerste loco-burgemeester van Berlijn (1945 - 1946)

• plaatsvervangend hoofdredacteur van het Neues Deutschland (1949 - 1950)

• hoofd van de Duitse volkspolitie (1950 - 1963)

• plaatsvervangend minister van Binnenlandse Zaken (1950 - 1955) 

•  lid van het Centraal Comité van de SED (1954)

• minister van Binnenlandse Zaken (1955 tot 1963)

• lid van de Volkskamer (1958 - 1967)

Hij heeft een opleiding tot machinebouwer gevolgd. Sinds 1919 was hij als worstelaar actief in de arbeiderssportbeweging. In 1926 trad hij toe tot de KPD. Als gevolg van de machtsovername door de nazi's in 1933 werkte Maron illegaal en emigreerde in 1934 naar Kopenhagen, waar hij redacteur werd van de persdienst van Red Sports International (RSI). 

In 1945 keerde hij terug naar Duitsland met de “Ulbricht-groep”.

Maron werd onderscheiden met de:

• Vaterländischen Verdienstorden in Gold (6 mei 1955)

• Karl-Marx-Orden (1963)

• Held der Arbeit (1965)

• Ehrenspange zum Vaterländischen Verdienstorden (1968)

• Scharnhorst-Orden (1973).