Theodor Hoffmann werd geboren op 27 februari 1935 te in Gustävel. Hij overleed op 1. november 2018 te Berlijn. Hoffmann werkte van 1949 tot 1951 in de landbouw en was van 1951 tot 1952 een fulltime leider bij de Pionierorganisatie.

In 1952 trad Hoffmann toe tot de bewapende organen  van de DDR. Hij werd matroos bij de Seepolizei.

Van 1952 tot 1955 bezocht hij de "Offizierschule der Volkspolizei See" te Stralsund. Na het afronden van zijn studie was hij aanvankelijk wachtofficier op een torpedoboot

In 1956 werd hij lid van de SED. 

Van 1956 tot 1959 voerde hij het bevel over een torpedoboot. Van 1960 tot 1963 volgde hij de "Seekriegsakademie" te Leningrad, waar hij cum laude afstudeerde in militaire wetenschappen. 

Hij bekleedde o.a. de volgende functies in de DDR:

• Stafchef van de Raketenschnellbootbrigade (1963 - 1964);

• Chef der Raketenschnellbootbrigade (1964 - 1968);

• Stafchef van het 6e Flotilla (1968 - 1971);

• Chef van het 6e Flotilla (1971 - 1974);

• Plaatsvervangend stafchef für operative Arbeit im Kommando der Volksmarine (1974 - 1985);

• Plaatsvervangend Chef der Volksmarine en Chef Staf (1985 - 1987);

• Chef der Volksmarine en plaatsvervanger minister voor Nationale Verteidigung (1987 - 1989)

•  minister voor Nationale Verteidigung (1989 - 1990);

• Chef van het Nationale Volksleger (1990).

De Volkskammer van de DDR benoemde hem op 17 november 1989 tot minister voor Nationale Verteidigung. Van 23 april 1990 tot zijn vervroegd pensioen op 24 september 1990 nam hij op verzoek van de nieuwe minister van Ontwapening en Verdediging Rainer Eppelmann de functie van chef van het Nationale Volksleger op zich.