Beschrijving
De "Hufeland-Medaille" werd op 13 november 1958 gesticht in een klasse. De medaille is genoemd naar Duitse arts Christoph Wilhelm Hufeland (1762 - 1836). Over de eerste uitreiking van de medaille wordt bericht in de SED-partijkrant Neues Deutschland op 13 december 1958. 80 medewerkers uit de gezondheidszorg ontvingen van de minister van Binnenlandse Zaken Karl Maron de medaille. Zij werden onderscheiden omdat ze "bij de verdere opbouw van onze staat hebben geholpen".
Op 9 februari 1961 werd aan de medaille een klasse goud toegevoegd; waarmee de bestaande medaille de klasse zilver werd. Op 20 december 1972 werd de klasse brons toegevoegd.
De medaille werd toegekend voor:
bijzondere verdienste en voorbeeldige initiatieven in de vervulling van de staatsplanopgaven in de medische zorg en de sociaal-maatschappelijke zorg;
bijzondere prestaties en voorbeeldige initiatieven in de verbetering van de kwaliteit en de werkzaamheid van de medische en sociale zorg voor burgers;
langjarig verdienstelijke inzet in de medische industriële sector, de overheid en de paramedische zorg;
de ontwikkeling en toepassing van de medische wetenschap, onderzoek en techniek in de medische praktijk;
de opleiding en communistische opvoeding van de medewerkers werkzaam in de medische en sociale zorg;
de verzorging van de techniek en de materialen benodigd voor de medische en sociale zorg;
de medische verzorging van de strijdkrachten;
het bevorderen van de internationale samenwerking, in het bijzonder met de Sovjet-Unie en de andere staten in de socialistische gemeenschap;
het voldoen van internationale verplichtingen op het gebied van de medische en sociale zorg;
zeer succesvol afstuderen aan medische opleidingen (alleen de klasse brons).
Toekenningen:
goud 50 maal per jaar, premie 1000 Mark
zilver 200 maal per jaar, premie 500 Mark
brons: 300 maal per jaar, premie 300 Mark
De medailles in brons werden toegekend door de voorzitter van de Raad van het District (Rat des Bezirkes) - de overige medailles door de minister van Gezondheidszorg.
Een persoon werd in de regel slechts een maal onderscheiden met deze medaille. De medaille werd toegekend op 11 december: de dag van de gezondheidszorg Bij de medaille hoorde een oorkonde en een geldpremie.
De medaille werd op de rechterborst gedragen.
Benno Paroch werd onderscheiden met de Hufeland-Medaille in Silber. De oorkonde is op 8 mei 1970 gedateerd. De oorkonde is ondertekend door Max Sefrin (1913 - 2000), de minister van Volksgezondheid. In 1946 werd hij lid van de CDU. Hij was van 1951-1953 afdelingshoofd in de partijleiding van de CDU en vervolgens tot 1989 lid van het hoofdbestuur van de CDU. Eerst als plaatsvervangend algemeen secretaris (1954-1958) en vanaf 1966 als plaatsvervangend voorzitter. Sefrin was sinds 1952 lid van de Volkskamer. Hij was vice-voorzitter van de ministerraad van 1958 tot 1971 en tevens minister van Volksgezondheid.
Interimsspange voorzijde
Tekst oorkonde
DER MINISTER FÜR GESUNDHEITSWESEN / VERLEIHT / Benno Paroch / IN ANERKENNUNG BESONDERER VERDIENSTE / UND VORBILDLICHER ARBEIT / FÜR DEN GESUNDHEITSSCHUTZ IN DER / DEUTSCHEN DEMOKRATISCHEN REPUBLIK / DIE / HUFELAND-MEDAILLE / IN SILBER / BERLIN, AM 8. Mai 1970
Interimsspange achterzijde
In Berlijn (Hegelplatz 1, 10117) is het woonhuis van Christoph Wilhelm Hufeland bewaard gebleven. Het wordt gemarkeerd met een herdenkingsteen die in 1957 is aangebracht. Hufeland heeft de laatste 32 jaar van zijn leven op deze locatie gewoond.
In de "DDR Spezialkatalog Band I" van Bartel worden vier typen onderscheiden van de "Hufeland-Medaille in Silver".
(1958 - 1961) type a: non-ferrometalen zilverkleurig, 30,2 mm, lintje en draagteken zonder witte baan
(1961 - 1972) type b: non-ferrometalen zilverkleurig, 30 mm, lintje en draagteken zonder witte baan
(1973 - 1984) type c: non-ferrometalen zilverkleurig, 30 mm, lintje en draagteken met witte baan
(1985 - 1989) type d: non-ferrometalen vernikkeld, 30 mm, lintje en draagteken met witte baan
Frank Bartel, Auszeichnungen der Deutschen Demokratischen Republik von der Anfängen bis zur Gegenwart, Berlin 1979, p. 158.
Frank Bartel, DDR Spezialkatalog 1949-1990 Band I, Staatliche Auszeichnungen, Berlin, 2003, p. 124 - 125.
Neues Deutschland, 13 december 1958, nummer 299, p. 2.
Günther Tautz, Orden und Medaillen. Staatliche Auszeichnungen der Deutschen Demokratischen Republik, Leipzig, 1983, p. 36 - 37.
Staatliche Auszeichnungen der DDR. (Herkunft: Zentralbibliothek der Gewerkschaften; Standort: Haus 901 / Raum 040). Die Kartei wurde 2017 konvertiert und anschließend makuliert. (www.bundesarchiv.de) p. 62.
laatste bewerking: 1 I 2023
pagina gemaakt: 3 XI 2019